Line-up: Dennister, Alionso, Joostic, Robinho, Patrickovic, Edwinston en Arnoldo
Na een lange zomerstop waarin gedisciplineerd is doorgetraind op de woensdagavond op een indoorsoccerveld waren de verwachtingen hoog gespannen. "Aan de conditie zou het dit jaar immers niet liggen bij aanvang, was de alom vertegenwoordigde mening!" Poco ging voortvarend van start en enkele spelers probeerden al snel een stempel op de wedstrijd te drukken met wat speldenprikjes. Helaas bracht dit nog wat te weinig soelaas en het leidde zelfs tot een beetje ergernis bij spelers die zich gepasseerd voelden, omdat ze meenden wel heel verdacht vrij te staan. Maar ach, dat mocht de pret niet drukken. Patrickovic wist zich na nog geen kwart wedstrijd knap te wurmen door de stugge verdediging van Futsal en schoot technisch beheerst binnen, 1-0 Poco! Onze gastkeeper Dennister pareerde op voortvarende wijze enkele lastige en vooral ook listige ballen. Helaas gooide de scheidsrechter (of wat die homp niet vooruit te branden vlees ook was) menig keer roet in het eten. Niet echt een type van het genre thuisfluiter. Luttele ballen kregen wij dan ook onterecht tegen, omdat meneer zich te lui had gevoeld zich de spelregels eigen te maken gedurende de zomerstop (of in al die 80 jaar ervoor toen 'ie nog niet schijndood was). Dit stelselmatige gedrag leidde tot een penalty tégen wegens een vermeend gestrekt been van onze keeper. Om revanche te halen op deze gerechtelijke dwaling besloot Dennister de bal, niet geheel onverdienstelijk, op katachtige wijze uit de goal te boksen. Niet veel later wist de tegenstander op een argeloos moment wel toe te slaan. Vanuit de tweede lijn werd de bal in de vrije hoek gemikt en enigszins in zicht gehinderd door spelers van zowel thuis- als uitploeg moest onze sluitpost de bal uit het net vissen, 1-1. De spanning was volledig teruggekeerd. Door consequent doorjagen van met name Robinho zouden we de rust halen met een voorsprong. 2-1, Robinho, schot in de verre hoek na een actie op links.
Tijdens de rust werden de neuzen even dezelfde kant opgezet om meer samenspel te bewerkstelligen. Dat pakte goed uit. Het veldoverwicht werd door de vrijstaande Alionso met een eenvoudige schuiver benut, 3-1. Vervolgens bood Alionso captain Arnoldo met een dieptepass nog een kans, maar die wist hij knullig omzeep te helpen. Arnoldo was geen schim van zichzelf. Blijkbaar zorgde de aanvoerdersband voor extra druk, waardoor het niveau van de zomer niet geëtaleerd kon worden.
De zwaksociale arbiter eiste eens te meer een hoofdrol op toen hij Edwinston met een groene kaart van het veld stuurde, omdat deze in keurige bewoording een corner in twijfel trok. Toen ook Arnoldo hierop verhaal ging halen, wapperde onze fluitenier wederom met groen, totdat hij er even aan werd herinnerd dat aanvoerders doorgaans een scheids van repliek mogen dienen. Dus de kaart ging weer naar de borstzak en Arnoldo bleef staan. Door gegroepeerd en compact te spelen overleefden we de man-minder situatie met gemak. Onze keeper deed met fantastische reddingen weer een duit in het zakje. Kersverse vader Edwinston kwam er weer in en tekende niet lang daarna de 4-1 aan door een verdwaalde bal, die toevallig voor z'n voeten kwam, hard maar met precisie achter de keeper te tikken.
Joostic schatte een dieptebal op waarde in, maar werd zwaar gehinderd door een charge van de keeper, wat leidde tot zijn vroegtijdige uitval. Tot overmaat van ramp kregen wij ook nog eens geen penalty, maar een vrije trap tegen omdat de keeper ook maar 'aangeslagen' ging liggen.
Gelukkig wist Robinho vervolgens nog uit een vrij uitzichtloze situatie op rechts de bal in het doel te werken, 5-1 Poco! Door een mooie counter waarbij de keeper op onze helft gezien was, kon Alionso met een schot in het lege doel zijn 2e treffer aantekenen, 6-1! Dit was tevens de einduitslag. Een goed begin dus richting het tweede kampioenschap!
Reporter Arnoldo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten